ถึงหัวหน้าที่รัก...

วันนี้ไปนั่งอ่านบล็อกหัวหน้าตัวเองมาครับ...

ปกติไม่เห็นเขาเอาเรื่องลูกน้องมาบ่นเท่าไหร่ แต่วันก่อนเขาเอามาเล่าแฮะ เรื่องของเรื่องคือหัวหน้าผมดันไปแสดงความรักปายจะกลืนกินกับพี่คนนึงที่เขาดูแลอยู่ ปัญหามันอยู่ที่ว่าอารมณ์คนไม่ยอมลงให้กันเนี่ยหล่ะ มันเลยจะ "แดก" กันจริงๆ เข้าให้ ผมไม่รู้นะว่าหัวหน้าผมเขามองสิ่งที่เขาทำลงไปในแง่ไหนบ้าง แต่อย่างน้อยเช้าวันนั้นบรรยากาศโคตรพ่อโคตรแม่กร่อยเลยครับ

ในบล็อกคุณหัวหน้าก็อุตส่าห์อธิบายอะไรลงไปเยอะพอสมควรหล่ะ แต่ในฐานะลูกน้องคนหนึ่ง ผมมองเห็นอะไรบางอย่างที่ดูน่าปวดหัว เพราะเท่าที่รู้ปัญหานี้ไม่ได้เกิดจากเหตุผลจริงๆ มันเป็นเรื่องทัศนคติของคนกลุ่มหนึ่ง ที่ต้องมาทำงานด้วยกันนั่นแหละ

จริงๆ ความดีของหัวหน้าผมมีเยอะครับ ผมไปไหนมาไหนกับเขาก็ได้เห็นได้ยินบ่อยๆ เสียอยู่ตรงนี้เขาดันมาตายเอาตอนเป็นหัวหน้าคนในออฟฟิสเนี่ย ไม่อยากจะบอกว่าจริงๆ หัวหน้าผมไม่ได้มีปัญหากับแค่ลูกน้องที่เขาบ่นเท่านั้นหรอก จริงๆ มีกับทุกคนนั่นแหละ แต่หลายคนเลือกจะเฉยกับท่าทีที่เขาเป็นมากกว่า

ข้อเสียที่ผมอยากเตือนหัวหน้าตัวเองมันก็พอมีอยู่ ถึงผมไม่ใช่เทวดาที่ไหน แต่ผมว่าผมเป็นคนที่รับฟังเรื่องแย่ๆ ที่เขาทำกับคนอื่นมามากจนหลังๆ ผมชักเฉยๆ กับเรื่องแย่ๆ ของเขาแล้วนี่สิ
- หัวหน้าครับ หัวหน้าเป็นคนที่ "ประเมินคนได้ต่ำกว่าความเป็นจริง" มากนะครับ เรื่องบางเรื่อง หัวหน้าพูดเป็นมุขอำ แต่คนอื่นเขาฟังแล้วหัวหน้าเสียนะครับ ผมไม่รู้ว่าก่อนจะมาทำงานด้วยกัน หัวหน้าผ่านนรกขุมลึกจากที่ไหนมาบ้าง แต่พี่ๆ ในออฟฟิสเขามองว่า หัวหน้าผมคนนี้ถูกปลูกฝังอะไรแย่ๆ มาจากที่ทำงานเก่าพอสมควร เลยติดเป็นนิสัยให้หัวหน้าบางครั้งยิงมุขออกมามันไม่ขำ แถมยังทำให้ตัวเองดูแย่ด้วยนี่สิ

- หัวหน้าครับ ปัญหาในที่ทำงานส่วนหนึ่งมันมาจากหัวหน้า "อยากให้ทุกคนเป็นอย่างที่หัวหน้าคิด" นะครับ บางครั้งคนเขาทำงานกันไปเรื่อยๆ หัวหน้าก็มาทำให้วงแตกบ่อยๆ หัวหน้าไม่แปลกใจเหรอครับ ลูกน้องหัวหน้าเขาก็มีลูกน้อง ทำไมเขาคุมกันเองได้ แต่ตัวหัวหน้ากลับคุมลูกน้องตัวเองไม่ได้เลย หัวหน้านึกถึงเรื่องครูประจำชั้นดูนะครับ หัวหน้ามีลูกศิษย์อยู่ 10คน ถ้ามันมีปัญหาอยู่ 2คน แล้วอีก 8คนกู้ดเก๋ยูเรก้าเนี่ย คงพออนุมานได้ว่าหัวหน้าเราโอเคแล้ว 2คนนั้นรั่วเอง แต่ถ้ามันดีแค่คนเดียว ที่เหลือมีปัญหากันคนละนิดละหน่อย มีเยอะก็หลายคนเนี่ย หัวหน้าต้องประเมินตัวเองใหม่แล้วนะครับ เหมือนที่ครูต้องมานั่งคิดว่า "ตกลงนักเรียนโง่ทั้งชั้น หรือครูมันสอนไม่เป็นเอง"

- หัวหน้าต้องใจเย็นกว่านี้ครับ เรื่องบางเรื่องหัวหน้าเตือนคนอื่น หัวหน้าต้องย้อนกลับมานั่งเตือนตัวเองด้วย ไม่อยากให้ใครเอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับงาน หัวหน้าก็ต้องทำให้ดูก่อนครับ ไม่อยากให้ใครมานั่งเถียงกัน หัวหน้าก็ต้อง "รู้" ตัวก่อนว่าตอนนี้ของตัวเองกำลังขึ้น Please Clam Down... ก่อนจะคุยกันต่อ

- หัวหน้าต้องรู้จักไว้ใจคนอื่นครับ ไม่ได้แปลว่าปล่อยมันทำอะไรตามใจตัวเองนะครับ แต่อย่างน้อยถ้าเขาทำมาแล้วมันไม่โปรดในใจหัวหน้า ก็ควรส่งให้เจ้านายตัวจริงเป็นคนดูก่อนนะครับ อย่าเพิ่งไปตัดสินว่าเขาทำมาไม่ดี ไม่เจ๋งพอ เรื่องบางเรื่อง รสนิยมใคร รสนิยมมันครับ

- หัวหน้าต้องรู้จักปกป้องลูกน้องในเรื่องที่ควรปกป้องนะครับ เรื่องบางเรื่องหัวหน้าปล่อยปละละเลยไปนิด ร่วมเหยียบกระทืบซ้ำกับคนอื่นเขามากไปหน่อย ลูกน้องมันก็คนครับหัวหน้า ไม่โปรดกันยังไงก็ลูกน้อง ต้องดูแลให้ทั่วถึงทั้งเรื่องงาน และการหาเลี้ยงชีพครับ

จริงๆ ให้พิมพ์ต่อคงกลายเป็นร่ายพระไตรปิฏก เอาว่าหัวหน้ากลับไปนั่งตรองดูแล้วกันว่าผมบอกไปมันจริงไหม ถ้าไม่จริงก็ไม่ต้องใส่ใจครับ ผมอาจจะมองพลาดไปก็ได้

ผมแค่อยากจะบอกหัวหน้านั่นแหละว่า "หัวหน้าระวังเรื่องความรู้สึกคน" หน่อยนะครับ "ยิ่งสูงมันยิ่งหนาว" เน่อ...