วันศุกร์, พฤศจิกายน 24, 2549

สบายตัว แต่ไม่สบายใจ

ช่วงนี้งานที่ออฟฟิสกำลังว่าง คือมีงานเฉพาะงานด่วนจริงๆ ส่วนงานประจำผมเคลียร์เสร็จไปได้ราวๆอาทิตย์นึงแล้ว เลยเป็นเหตุให้มีเวลากลับไปนั่งเข้าบอร์ดรุ่นมหาวิทยาลัย เข้าไปอีกทีคนทำมันล้างดาต้าเบสเก่าทิ้งหมด เลยต้องไปนั่งกรอกใหม่ แถมรู้ว่าเพื่อนๆ เริ่มท้อง เตรียมเป็นแม่กันหมดแล้ว จนถึงวันนี้ผมเลยเป็นคุณลุงของหลานสิริรวมเกือบยี่สิบคนแล้ว เยอะเนอะว่าไป เพราะรวมทั้งเพื่อนสมัยมัธยมเข้าไปด้วย พวกนั้นอยู่ต่างจังหวัดเรียนจบก็แต่งงานกันเลยมีหลายคู่ บางคนเลยเป็นคุณแม่ลูกสอง คุณพ่อลูกสาม (เมียไม่นับ) ไปเยอะแยะ
*********************************************
น้องที่ไม่ได้ติดต่อกันมาพักนึง เริ่มมีเรื่องมาปรึกษาผมอีกแล้วครับ ยอมรับว่าผมเองใจนึงอยากช่วยเธอ อยากคอยแก้ปัญหาให้เพราะทั้งรัก ทั้งเอ็นดูเด็กคนนี้ เธอมีความคล้ายน้องสาวคนเดียวของผมเหมือนกัน ยิ่งเหมือนกันตรงมีปัญหาเรื่องผู้ชายเข้ามาในชีวิตเยอะเหลือเกิน

แต่อีกใจนึง ผมอยากต่อว่าเหมือนกันนะ เพราะเรื่องที่เธอมาขอความช่วยเหลือ มันทำผมเจ็บปวดใจเล็กๆ อยู่เอาการ จนเมื่อคืนผมเองทนไม่ไหว ต้องตั้งคำถามให้คิดบ้างว่า "เธอเอาเรื่องคนที่เธอชอบ มาปรึกษาคนที่ชอบเธอเนี่ย เธอรู้ไหมว่าผู้ชายคนนี้รู้สึกยังไง"
*********************************************
เมื่อเช้าตื่นมาเลยนึกถึงเพลงเก่าของวง พอง พอง ได้พอดี เป็นเพลงที่เพราะที่สุดของวงนี้แล้วนะ เสียดายที่ออกมาจังหวะไม่ดีมากๆ เลยกลายเป็นเพลงดีที่ไม่ฮิทไปอีกเพลง

ตอบเธอ (พอง พอง)

กับเธอ คนที่บอกว่ารักเขามากมาย
ที่เธอมาระบาย และร้องไห้ให้ฟัง
บอกว่ามีเรื่องราว ไม่เข้าใจกันและกัน
และถามเอากับฉัน ว่าควรทำอย่างไร

ตอบเธอไม่ได้เหมือนกัน ก็ฉันยังไม่มั่นใจ
ว่าตัดเธอ หมดจากใจหรือยัง
เธอกำลังจะถามเรื่องเขา คนที่เธอรักมากมาย
กับผู้ชายคนนี้ ที่รักเธอเช่นกัน
แค่ได้ฟังเรื่องราว ใจฉันยังสั่น
แล้วคำตอบนั้น จะตอบเธอได้ไง

ไม่มีความคิดเห็น: